ONU NE KADAR ÇOK SEVDİM                        
          Mezarlıkta bir cenaze töreni vardı. O anda elli yıllık karısını kaybeden 78 yaşındaki adam: “Onu ne kadar çok sevdim.” Diyerek çığlık çığlığa ağlamaya başlamıştı. 
          Yaşlı adamın yaşlı sesi cenaze töreninin asil sessizliğini bozmuştu. Mezar başındaki diğer aile bireyleri ve dostlar şok olmuşlardı, utanç içindeydiler. Yetişkin çocukları al al moru mor babalarını yatıştırmaya çalıştılar  .

       “Tamam, baba. Seni anlıyoruz”

          Yaşlı adam gözlerini dikmiş kazılan mezara yavaş yavaş inen cenazeye bakıyordu. Hoca devam etti. Törenin sonunda, aile bireylerini ölüm töreninin kapanışı olarak cenazenin üstüne toprak atmaya çağırdı. Yaşlı adam hariç hepsi sırayla toprak attırlar.                            Yaşlı adam hala:“Onu ne kadar çok sevdim”diye sesli sesli konuşuyordu.                                         Kızı ve iki oğlu konuşmasını engellemek istediler, ama o devam etti,                             “Onu sevmiştim!”

Kalabalık mezarlığı terk etmeye hazırlanırken, yaşlı adam gitmemekte direniyordu. Gözlerini mezara dikmiş  bakıyordu.    
                                                                                                  
          Hoca yaklaştı: “Kendinizi nasıl hissettiğinizi biliyorum, ama gitme zamanı geldi. Buradan ayrılmalı ve kendimizi hayatın akışına bırakmalıyız.” Dedi.

Yaşlı adam çaresizlik içinde bir kez daha “Onu ne kadar çok sevdim.” Diyerek söylendi.

“Beni anlamıyorsunuz,” dedi hocaya “Ben bunu ona sadece bir kere söyleyebildim.”

*Zil çalmadığı sürece zil değildir.

*Şarkı söylenmediği sürece şarkı değildir.

*Sevgi gönlümüzde tutsak olsun diye yaratılmamıştır,

Sevgi insanlara verdiğiniz sürece sevgidir.